Η Κοκό στην Κοπεγχάγη

"Η μουσική, μικρέ", είπε στρέφοντας το βλέμμα του στο απορημένο δικό μου βλέμμα, "ναι, η μουσική, Νίκο, μας πήγαινε και μας έφερνε, και συνεχίζει να μας πηγαίνει και να μας φέρνει, όσους έχουμε απομείνει -ή να πω: ξεμείνει;-, ξέρω κι εγώ, τέλος πάντων, τα τραγούδια, η μουσική, και ο κινηματογράφος, και κάποια βιβλία. Ήμασταν παιδιά του βινυλίου, του σελιλόιντ, και του χαρτιού".